سلول فاقد دستشویی نوشته ای از: آتنا فرقداني
سلول فاقد دستشویی نوشته ای از: آتنا فرقداني به دلیل انتشار ویدیویی که از ضرب و شتم خود توسط زندانبانان سخن گفته بودم و پس از تبعید به زندان قرچک و انتقال دوباره به بند 2 الف سپاه پاسداران، در سلول های انفرادی، سه ماه شرایط سخت و ناگواری بر من تحمیل شد. یکی از این شرایط ناگوار تحمیلی که به نوعی شکنجه ی سفید محسوب می شد این بود که در سلولی قرار داده شدم که دستشویی در آن موجود نبود و باید کاغذی را از زیر درب سلول بیرون قرار می دادیم تا زندانبانان از دوربین دیده و سپس با چشم بند به خارج سلول منتقل شده و به دستشویی می رفتیم. گاهی اوقات زمان بسیار طولانی می گذشت و زندانبانان نمی آمدند و مجبور می شدم روی شکم بخوابم و یا به صورت چهار زانو نشسته و خودم را جمع می کردم و به زمین می فشردم تا مقداری از درد شکم بکاهم. هرگاه درب سلول را می کوبیدم تا به دستشویی بروم از سوی زندانبانان مورد توهین و تحقیر قرار می گرفتم و می گفتند از ساعت 23:00تا 8 صبح برای رفتن به دستشویی اجازه ی خروج از سلول را ندارید. اعتصاب غذا و عدم رسیدگی های پزشکی پس از شکستن آن به تکرر ادرار منجر شده بود و باعث گردید تا
